کوچه سار شعر

(به هم می‌ریزد)

به نسیمی‌همه‌ی راه به هم می‌ریزد
کی دل سنگ تو را آه به هم می‌ریزد

سنگ در برکه می‌اندازم و می‌پندارم
با همین سنگ زدن ، ماه به هم می‌ریزد

عشق بر شانهٔ هم چیدن چندین سنگ است
گاه می‌ماند و ناگاه به هم می‌ریزد

آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده ست
دل به یک لحظه‌ی کوتاه به هم می‌ریزد

آه! یک روز همین آه ، تو را می‌گیرد
گاه یک کوه به یک کاه به هم می‌ریزد

فاضل نظری